Transiga rito

Transiga rito estas rito kiu signas la ŝanĝiĝon en individuo de iu soci-kultura stato kaj aliro al alia: ŝanĝiĝoj kiu koncernas la ciklon de la individua vivo; paradigma kazo estas tiu de la ritaro de la inico ^[1], sed ankaŭ kromaj eventoj kiel la naskiĝo, morto, geedziĝo aŭ menopaŭzo, aŭ aliaj situacioj pli/malpli kuneksaj al biologiaj okazaĵoj, povas esti socie mastrumitaj per tiu tipo de ritaro. La ritaro aktualiĝas, plejofte, en ceremonio aŭ diversaj evidentiĝoj.

La transigaj ritoj helpas ligi la individuon al la grupo, sed ankaŭ strukturigi la vivon laŭ precizaj etapoj, kiuj permesas trankviligan percepton de la individuo pri sia “esti en la tempo” kaj “por la morto”.

Tia socia fenomeno, tial, havas gravan rolon por la individuo, por la rilatojn de la individuo kun la grupo kaj por la interligiteco de la grupo mem.

Tiu tipa ritaro estas dokumentita kiel universe ĉeesta en la tuta mondo, kiel konstatigas etnologoj. La unua, se ne rimarkigi misiistojn de epoko prascience esplora, estis Arnold Van Gennep (1873-1957), kiu unua en 1909 ĝin priskribis per precizaj konceptaj kategorioj. Sekve tiu koncepta kategoriaro estis konstante utiligita ĉe esploristoj pri Etnoantropologiaj sciencoj por priskribi la transigajn ritojn de la plej diversaj popoloj.

1. ↑ Voĉo "Iniziazione", Dizionario di antropologia e etnologia, a cura di Pierre Bonte e Michel Izard, Einaudi, 2006